چربیگیری قطعات فلزی

فرآیند چربیگیری قطعات فلزی یک اقدام پاک کنندگی ضروری برای بهره وری کسب وکار است ، زیرا یک شئ را عاری از هرگونه آلودگی ناشی از چرخه های تولید قبلی برمیگرداند.

نوع چربیگیری که باید انجام شود بر اساس عوامل متعددی متفاوت است و ممکن است به دستگاه های خاصی نیاز داشته باشد. برای رسیدن به نتیجه مطلوب لازم است عناصر اساسی که در فرآیند حذف چربی دخیل هستند را بشناسید .

چربیگیری قطعات فلزی چگونه انجام میشود؟

قطعات و سطوح فلزی از جمله تجهیزاتی هستند که اغلب در محیط های کاری صنعتی چربیگیری میشوند . از حذف تجمعات سبک روغن گرفته تا تمیز کردن تجمعات چربی که روی اجزای مختلف رسوب میکنند.

از بین بردن تمام باقی مانده های چربی صرفا به معنی تمیز کردن کامل نیست، بلکه تخریب تک تک ملکول های روغنی است . این فرآیند شیمیایی- فیزیکی با شستشو و تمیز کردن معمولی متفاوت است. زیرا هدف آن از بین بردن روغن های سبک یا سنگین، مصنوعی یا طبیعی، تصفیه شده یا خام است که سطح قطعه را تمیز و آزاد میکند.

چربیگیری قطعات فلزی قبل از بسیاری از فرآیند ها انجام میشود زیرا باعث میشود سطح فلز به طور یکنواخت برای عملیات های بعدی آماده شود.

باید توجه داشت که چربیگیری قطعات فلزی نادرست یا ناکافی میتواند به طور بالقوه مشکلات خوردگی را در طول پردازش بعدی یک محصول خاص، ایجاد کند.

چه عواملی در انتخاب فرآیند چربگیری قطعات فلزی اهمیت دارد؟

1. نوع فلز:

   مصالح قطعات میتواند آهن(فولادهایی با محتوای کربن مختلف)، فولاد ضد زنگ، چدن، آلومینیوم و آلیاژهای آن، مس و آلیاژ های آن و روی باشد. حلال های قلیایی ضعیف تر برای آلومینیوم و فلزات غیرآهنی استفاده میشود. درحالی که محلول های قلیایی قوی تر برای فولاد مورد نیاز است.

2. نوع گریس یا روغنی که باید حذف شود:

   حذف گریس ها، روان کننده ها و روغن های ضد خوردگی ممکن است مستلزم استفاده از حلال هایی با ماهیت متفاوت و استفاده از ماشین آلات خاص باشد.

3. درجه آلودگی: 

   به عنوان مثال ممکن است هنوز براده ها یا باقی مانده های دیگری روی قطعه کار وجود داشته باشد.

ابزارهای لازم برای فرآیند چربیگیری قطعات فلزی

برای به حداکثر رساندن اثربخشی چربیگیری قطعات فلزی، باید بهترین روش شستشوی قطعات انجام شود و در عین حال از مؤثرترین حلال چربیگیری استفاده شود.

وقتی نوبت به انتخاب روش شستشوی قطعات فلزی میرسد، بهترین گزینه ممکن است استفاده از دستگاه چربیگیر باشد. برای قطعات صنعتی به دلیل طراحی بسیار دقیق و اغلب دارای خطوط پیچیده، تمیز کردن با دست بسیار دشوار است. از آنجایی که دستگاه چربیگیری قطعات فلزی، حلال پاک کننده را به طور یکنواخت بر روی تمام سطح اعمال میکند، حتی پیچیده ترین عناصر قطعه نیز مانع نظافت کامل و همگن نمیشود.

علاوه بر این واشرهای صنعتی درجه یک در از بین بردن چربی سنگین در مدت زمان کوتاهی بدون به خطر انداختن یکپارچگی قطعاتی که تمیز میکنند، عالی عمل میکنند.

انواع اساسی فرآیند های چربیگیری قطعات فلزی

• تمیزکردن یا شستشوی قطعات با اسپری: چربیگیری سرد شامل استفاده از یک عامل فیزیکی و مکانیکی مانند قدرت پاک کنندگی جت های فشار قوی یا استفاده از برس توزیع کننده است.

بنابراین سطح فلز شسته میشود. این فقط منجربه چربیگیری نمیشود. سایر زباله ها و کثیفی ها مانند تراشه ها نیز از قطعه کار پاک میشوند. این نوع چربیگیری شامل تمیز کردن شیمیایی و مکانیکی است.

حمام غوطه وری \ شستشوی غوطه وری: مخازن چربیگیری قطعات فلزی معمولا در جایی استفاده میشوند که آلیاژ در محلول های شیمیایی غوطه ور شود که میتوان آن را تا دمای خاصی گرم کرد(بسته به مواد شیمیایی ). دمای بالای استفاده شده در این روش میتواند زمان غوطه وری را کاهش دهد زیرا سرعت واکنش های شیمیایی را افزایش میدهد.

• چربیگیری قطعات فلزی با بخار:چربیگیری با بخار برای قطعاتی که فقط کمی به گریس و روغن آلوده هستند، مناسب است.فرآیند چربیگیری قطعات فلزی در یک محفظه انجام میشود. محصول حرارت داده میشود تا به جوش آید و سپس بخار روی قطعه سرد هدایت میشود. در این حالت بخار متراکم میشود و از میعانات حلال برای شستشوی سطح استفاده میشود.

مشکلاتی که در هنگام چربیگیری قطعات فلزی با آن مواجه میشوند

چربيگيري قطعات فلزي یک مرحله ضروری قبل از سایر فرآیند ها مانند پوشش، چاپ یا رنگ است. اما گاهی اوقات با چالش ها و مشکلاتی همراه است. این ها شامل انتخاب روش مناسب، کارایی فرآیند و هزینه های بازیابی روغن ها میباشد.

هزینه های بازیافت، به عنوان مثال، اگر از مواد شیمیایی برای چربیگیری استفاده میشود، همیشه لازم نیست بلافاصله پس از استفاده دور ریخته شود.بلکه امکان بازیافت آنها وجود دارد.

با این حال رویه های مربوط به بازیافت شامل هزینه های اضافی، به عنوان مثال، هزینه های بسته بندی ایمن، حمل و نقل و پردازش مجدد است.

بنابراین هزینه ها میتواند با توجه به نوع و مقدار مواد شیمیایی مورد استفاده برای چربیگیری متفاوت باشد. همین امر در مورد دفع مواد شیمیایی نیز صدق میکند. البته در صورتی که قابل پردازش مجدد نباشد.

درنتیجه سطوح اجزای آلوده به باقی مانده های روغن و چربی میتوانند کارایی و کیفیت فرآیند تولید را به خطر بیندازد.

به همین دلیل چربيگيري قطعات فلزي یکی از رایج ترین عملیات نظافت صنعتی است. تقریبا هر شرکت و سازمانی که از تجهیزات ذخیره سازی چربی استفاده میکند، باید چربیگیری را انجام دهد تا تجهیزات را در شرایط ایده آل برای کاربرد خود نگه دارد.

شرکت کیمیاگران مبین ری در تولید چربی گیرهای خود نیازهای مشتریان را مد نظر قرار میدهد. شما میتوانید چربیگیرهای کیمیاگران مبین ری را در صفحه محصولات سایت مشاهده بفرمایید.